AI i te nasze Żabki

Kalkulator, liczący rozmieszczenie żabek na karniszu.

Od CAD/CAM do... firanek ;)

Najczęściej piszę programy CAD/CAM do maszyn CNC albo przygotowuję rysunki do 'palenia'  na maszynach Klientów. Jednak przy przedświątecznej sobocie usłyszałem: "Powiesisz, proszę firany w wolnej chwili?"

No jak nie, jak tak! Challenge accepted!

Zabrałem się do roboty i w myśl przyświecającej mi zasady życiowej:

 

"Błogosławieni ci co zrobili, i się przy tym nie narobili"

 

- wykonałem narzędzie automatyzujące pracę. W tym przypadku: poprzez prompty wykorzystałem AI do stworzenia małego plugin'u na WordPressa.

Precyzyjny podział żabek to idealnie wisząca firana

Plugin oblicza podział żabek na karniszu tak, aby wieszanie firan przysparzało, jak najmniej problemów, a efekt był maksymalnie dobry. Oba końce firany zawieszamy na skrajne żebki. Pozostałe żabki  dzielimy zawsze na dwie grupy, a po podziale jedna żabka powinna zostać pośrodku. Na tę  jedną żabkę pośrodku zaczepiamy środek wiszącej firany. Czynność powtarzamy. Znasz metodę "dziel i rządź"? To tu masz do czynienia z "Dziel i wieszaj"! Czysta  matematyka wygląda tak: (suma dwóch ciągów: Ciąg A (liczby Mersenne'a): T_A(m) = 2^m - 1 dla m ≥ 1 oraz Ciąg B: T_B(j) = 3·2^j - 1 dla j ≥ 0)  i zapewnia symetrię. Żona/partnerka/ babcia/ciocia etc.  już się nie przyczepi do tego, jak zawiesiłeś firankę! Dostosuj początkową ilość żabek tak, abu odstępy pomiędzy kolejnymi żabkami wynosiły ok 10 cm.

Jak działa kalkulator?

Wpisujesz ilość posiadanych żabek i voilà – otrzymasz gotowy plan montażu firanki lub zasłony. Szybko, dokładnie, symetrycznie.

Wypróbuj i zaskocz domowników!

Dla kogo taki''kalkulator' ?

Umówmy się, że w codziennym życiu nikt nie będzie stał z ołówkiem, miarą oraz kalkulatorem i liczył żabek na karniszu. Takie obliczenia mogą być pomocne np.  producentowi zestawów: żabki + karnisz, jeśli ów producent będzie brał pod uwagę ergonomię używania jego produku.

Więc po co to?

Ten 'mini' projekt powstał spontanicznie, aczkolwiek problem symetrycznego podziału żabek męczył mnie za każdym razem  podczas wykonywania tej czynności.

Natomiast dzisiaj chciałem na prostym przykładzie, fizycznie sprawdzić, nie czy (bo to już wiadomo od dość dawna), ale jak szybko dostępne, bezpłatne modele AI pozwalają laikowi w danej dziedzinie (zawodowo nie mam bezpośrednio nic wspólnego z JS, CSS, WordPressem etc.) wykonać za pomocą odpowiednich promptów – 'coś', co działa. Z niewielką ingerencją 'programistyczną' uzyskałem zamierzony cel. Można odnieść wrażenie, że teraz to tylko the sky is the limit! Na ten moment — jeszcze nie do końca, ponieważ nasze prompty czasami rozmijają się z wynikami stworzonymi przez AI i jak mawiają nasi zachodni sąsiedzi: Vertrauen ist gut, Kontrolle ist besser! /zaufanie jest dobre, ale kontrola jest lepsza/ Potrzebna jest wiedza kierunkowa, aby sprawdzić i kazać AI skorygować to, co AI stworzyła. Pozytywne jest to, że nawet bezpłatne modele są coraz to lepsze. I dobrze. Potrafią same znajdować błędy w swoich pracach, analizować je i poprawiać. Czyli robią coś, co i my ludzie codziennie robimy, albo co przynajmniej powinniśmy robić — jeśli chcemy się rozwijać. A więc: testuj, koryguj, rozwijaj!

Ten przykład pokazuje również to, że na obecnym, dostępnym dla ogółu, etapie rozwoju AI każdy z nas może tworzyć rzeczy, których budowy, struktury, żródeł nie rozumie i nie do końca zna zależności powodujące, że to 'coś' działa. Podobnie jak z samochodem, telewizorem itp.  Jest jednak mała różnica. W przypadku stosowania AI do rozwiązywania problemów, jest teraz jeszcze potrzebna wiedza z danego zakresu by dane rozwiązanie sprawdzić, skontrolować. Za jakiś czas napewno zostaniemy 'wyręczeni' również z tej czynności. Samodzielne myślenie, analizowanie, wyciąganie wniosków oddamy AI. Więc czym my się wtedy będziemy zajmować?  Może to dziś tworzone 'coś' będzia nas testowało, korygowało i może również rozwijało?